Gombrowicz
Punktem wyjścia dla dwojga muzyków improwizujących był “Dziennik” Gombrowicza. Tekst ostry, bezlitosny, prowokujacy; kwestionujacy formę i wszelkie konwenanse. Pełen buntu, gniewu i niezgody na zastany porządek. Anna Gadt i Marcin Olak w swoich improwizacjach mierzą się z gombrowiczowskim podejściem do formy i konwenansu, starają się nadać swoim wypowiedziom charakter unikalny i prawdziwy, wolny od jakichkolwiek zależnosci formalnych czy stylistycznych. Od konwencji wyżej cenią wrażliwość, interakcje, swobodę wypowiedzi. Muzyka - kod doskonale abstrakcyjny - wydaje się być idealnym medium do zmierzenia się z takimi zamierzeniami. W improwizacjach pojawiają się wybrane fragmenty “Dziennika”... Przetwarzane, zniekształcane, zwielokrotniane - ale jednak wcześniej przygotowane. A zatem nieprzewidywalne zawiera w sobie uprzednio przewidziane, a odrzucenie konwenansu natychmiast stwarza nowy konwenans.